۱۳۹۱ دی ۱۰, یکشنبه

چرا به رجوی اعتماد نمی کنم.

علیرغم خروج از لیست گروه های تروریستی آمریکا، کماکان اصلی ترین مشکل گروه (فرقه) رجوی بحران مشروعیت و اقبال عمومی است و با وجود همه پایکوبی های رجویون ( که صرفا جنبه داخلی و حفظ تشکیلات فرسوده در کمپ موقت لیبرتی داشت) هیچ چیز در مورد این گروه تغییری نکرده است.
بر پایه این مطلب و برای تایید آن باید گفت رجوی نه تنها قابل اعتماد نیست بلکه قابل اعتماد هم نخواهد شد. من به رجوی اعتماد نمی کنم چرا که:



1- دشمن ترین دشمن مردم و سرزمینم ایران، صدام ملعون به او اعتماد کرده بود.

2- در درون تشکیلات نیم بند و سه هزار و خورده ای خودش، بساط سلطنت و ولایت مطلقه براه انداخته تا جایی که اختیار زناشویی افراد هم به دست اوست.

3- منتقدین تشکیلات از میان اعضای خودش هیچ نوع مصونیتی ندارند و گزارش شکنجه و زندانی کردن این آدمها را بارها دیده ایم.

4- با هیچکس متحد نمی شود مگر آنکه رهبر و ولی فقیه خودش باشد.

5- اعضای گروه، آلت دست و ابزار قدرت او هستند نه انسان. تا جایی که از خودسوزی کردن آنها هم ابایی ندارد.

6- تا مغز استخوانش به خشونت اعتقاد دارد.

7- تمام منتقدینش را مورد اتهام های بی پایه و تند قرار می دهد که نتیجه تفکر بیمار و خشن اوست.

8- بدنبال اخذ مشروعیت میان ایرانیان نیست بلکه مشروعیت را میان مزد دهندگان بیگانه جستجو می کند.

9- بنیانی را بنا کرده که در آن هدف وسیله را توجیه می کند.

10- نقد پذیر نیست و قابلیت اصلاح یا اقرار به خطا در او دیده نشده است. 

۲ نظر:

ناشناس گفت...

In bepedar madar keilihro be roze seyah neshonde. Man ham yeki az kesani hastam ke goole in jakesho khoradam.

ناشناس گفت...

dorod dorod bar shoma ke basirat darid in goroh ke amsale man zamani tarafdar anha budim az razltarin doshmanane iran ham pasttar hastand